Bazı gruplar vardır, sadece müzik yapmaz; yaşar, düşündürür, bazen öfkelendirir ama hep dokunur. İşte Bulutsuzluk Özlemi tam da böyle bir grup. Sokaklardan çıkan sesi, meydanlarda yankılanan duygusu, 80’lerden bugüne gelen direniş ruhu… Onlar sadece bir grup değil, bir düşünce tarzı. Adına “özlem” demişler çünkü gerçekten o samimi, dürüst, filtresiz müziğe duyulan büyük bir özlemin temsilcisi olmuşlar.
Nasıl Başladı Bu Yolculuk?
Bulutsuzluk Özlemi, 1984 yılında İstanbul’da kuruldu.
Kurucusu ve hâlâ grubun ruhunu taşıyan isim: Nejat Yavaşoğulları.
80’lerin karanlık ve baskılı politik atmosferinde, cesurca toplumsal olayları dile getiren şarkılar yazmak kolay değildi. Ama Bulutsuzluk Özlemi, bunu yaptı. Hem de “rock müzikle” ve Türkçe sözlerle!
Grubun ilk kadrosunda:
- Nejat Yavaşoğulları (vokal, gitar)
- Sina Koloğlu (klavye, vokal)
- Demirhan Baylan (bas gitar)
- Mehmet Taygun (davul)
ve daha sonra farklı dönemlerde birçok değerli müzisyen yer aldı.
Müzikal Tarz: Rock + Protest + Anadolu + Kendin Olmak
Bulutsuzluk Özlemi’nin tarzını tek bir kutuya koymak zor.
- Rock temelli evet ama;
- Reggae, blues, caz, hatta Anadolu ezgileri de duyarsın.
- Ama en belirgin çizgisi: protest duruş.
Toplumsal olaylara, savaşlara, baskılara, adaletsizliklere karşı sözü olan bir grup.
Şarkılar sadece kulakta değil, kalpte de yankılanır.
Albümlerden Notlar: Her Biri Bir Dönemin Tanığı
1. Bulutsuzluk Özlemi (1986)
İlk albüm ve bir manifesto.
Sözlerimi Geri Alamam
Güneşimden Kaç
İlk kez bir Türk rock grubunun albümüne bu kadar cesur sözler ve doğrudan mesajlar giriyor.
2. Uçtu Uçtu (1990)
İçeriği daha deneysel, daha “özgür”.
Uçtu Uçtu
Kuşlar
80’lerden çıkmış, 90’lara doğru “şimdi daha çok anlatabiliriz” dedikleri dönem.
3. Yol (1992)
Belki de en bilinen şarkıların olduğu albüm.
Hayvanlar
Yine Düştük Yollara
Toplumsal içerikli sözlerin yanına, bireysel çıkmazlar da daha çok girmeye başlıyor.
4. Güneşimden Kaç (2000’ler versiyonu)
Eski şarkıların güncellenmiş versiyonlarıyla yeniden selam veriyorlar.
Şili’ye Elveda
Bir Gün Beni Ararsan
5. Zamska (2009)
Grubun en deneysel albümlerinden biri.
Sözlerimi Geri Alamam 2009
Yol
Adeta geçmişi yeniden tartıp bugüne taşıyorlar.
Duruşları: Hiç Eğilmediler
Bulutsuzluk Özlemi’ni sevdiren şey sadece müzikleri değil.
- Savaşa karşı oldular.
- Doğaya sahip çıktılar.
- Sansüre, baskıya, ötekileştirmeye hep karşı durdular.
- Sahneye çıktıklarında müzik kadar söz de söylediler.
Grubun sahne performansları sadece konser değil, bazen miting, bazen bir farkındalık platformuydu.
Nejat Yavaşoğulları: Bir Rockçıdan Fazlası
Grubun kurucusu, solisti ve söz yazarı Nejat Yavaşoğulları, aslında mimar. Ama sesiyle, duruşuyla, üretimiyle gerçek bir müzikal figür. “Popüler olayım” derdine hiç düşmeden, hep özgür ve özgün kaldı. Onun sesi, bazen bir öğretmen gibi konuşur, bazen bir isyancı gibi haykırır.
Kime Hitap Ediyor?
- Üniversite sıralarında devrimci ruh arayanlara
- “Beni kimse anlamıyor” diyenlere
- Spotify listelerine değil; ruhuna dokunanlara
- Ve biraz da yalnızlara…
Onları dinlemek, sadece müzik dinlemek değil. O şarkılar bir yerden geçer: ya kalbinden, ya vicdanından.
Bulutsuzluk Özlemi, Türk rock tarihinin sadece bir sayfası değil; omurgası. 40 yıla yakın süredir değişmeden kalan şeyleri bir elin parmağıyla sayabiliriz belki, ama işte bu grup onlardan biri. Çünkü onlar hep bir duruşun, bir sesin, bir özlemin adı oldu.
